Oprichting van S.V. Watergras geschreven door een oprichter
Via een oproep in het Goudse huis aan huisblad “Randstad Edities” werd gevraagd om zaalvoetballers in de Water- en Grassenbuurt. Daarop melden zich een aantal personen die het wel geinig vonden. De eerste was Dick Kraima, Hij wilde wel wat aan beweging doen. Werd wel meteen de eerste wedstrijd secretaris. Een zeer zware bezigheid. Immers er moest wel iedere speelavond een ploeg staan voor het spelen van wedstrijden op vaak zeer extreme tijden. Om 19.00 uur spelen in de Springers in Gouda was vaak geen probleem maar om 22.15 uur bij sneeuw en ijs naar de sporthal in Ouderkerk, via de Gouderaksedijk, leverde toch wel een aantal problemen op om een team bij elkaar te krijgen. Onze Aad Oud, wegens zijn standvastigheid, onmisbaar in de verdediging, moest vaak op het laatste moment gewekt worden. Lag dan heerlijk te slapen op de bank. Na dat ik eerst zelf het doel mocht verdedigen, werd dit overgenomen door Henk Braam, een man die ook een groot deel van het doel vulde.
Heerlijke tijden, immers je was nog jong en volop in de running. Als je dan op zoek gaat naar de mensen van het eerste uur blijkt dat er heden maar weinigen nog te achterhalen zijn. Zijn weg uit de wijk, maar ook weg uit de stad. Toch ga je zoeken en gelukkig vind je nog mensen terug . Naast de reeds genoemde, Wim Polak, de vriendelijke en beleefde voetballer, die zich verontschuldigde voor de tik die hij uitdeelde. Peter van Helmond onze speler/trainer die ons de techniek maar niet kon bijbrengen. Joop Timmermans, die er altijd was als je hem riep, Cees Maas die enorme conditie had. Henk de Bruin, was niet alleen hobbyzanger maar jodelde ook in het veld. Zeker toen hij getroffen werd door een zweepslag. Leo Helmond zorgde lange tijd voor de financiën, maar als voetballer was hij ook altijd alert. Het zijn niet allemaal namen van het eerste uur, het zijn mensen die de Watergras gemaakt hebben tot wat het nu is.
Dit schrijvende komen de namen weer boven Bob van de Bosch rank en zeer belust op succes, wilde nooit verliezen, Piet Brouwer , Piet Whisky, maakte altijd tijd, koste wat het koste. Rolf Kneevel, naast een redelijke voetballer een goede Indische kok, zijn satés waren beroemd.
Watergras een zaalvoetbalvereniging die in 1977 werd opgericht omdat de K.N.V.B. niet wilde dat we ongeorganiseerd aan de competitie deelnamen. Die moeite had om voldoende actieve spelers te hebben. Watergras die in het tweede jaar kampioen kon worden, maar het in de laatste wedstrijd in Ouderkerk liet liggen. Of niet wilde en bang was dat de gezelligheid zou verdwijnen? Watergras, van een wijkgerichte zaalvoetbal vereniging, een open sportvereniging, naar een multiculturele vereniging waarin onder een bezielde leiding wekelijks door een grote groep jonge mensen sport en vriendschappelijke kontakten worden bedreven. Een vereniging met waardevolle plaats in de Goudse samenleving. Ik wens de vereniging nog een lang sportief leven toe. Met dank aan al die vrienden, die met hun zaalvoetbal (beperkte) capaciteiten, tot het recht van bestaan hebben bijgedragen.
Ben Oudman, ere lid
