1 oktober, Berg en Terblijt
Vrijdagavond heeft Watergras zijn tweede uitwedstrijd van het seizoen wel tot een goed einde weten te brengen. Waar in de eerste helft Campus het nog redelijk kon bijbenen, maar Watergras toch duidelijk het veldoverwicht had, liet een weergaloos Watergras in de tweede helft geen spaan heel van ZVVM/Campus uit Maastricht. Na een 1-1 ruststand stopte de teller uiteindelijk bij 2-9, en daarbij moet nog gezegd worden dat keeper van der Wal uit Maastricht nog een fantastische wedstrijd speelde.
Al om 5 uur ’s middags stond de bus gereed om te vertrekken voor een lange reis naar Maastricht. Het was even wennen om zo lang te moeten reizen, maar het hoort erbij in de Eredivisie. Zonder oponthoud kwamen we rond half 8 aan in Maastricht en een uurtje later stonden de spelers op het veld om zich op te warmen. Het was Campus dat mocht aftrappen. Vanaf het begin van de wedstrijd troefde Watergras zowel individueel als collectief Campus af maar had het aan zichzelf te wijten dat Campus een fase nog redelijk mee kon omdat talrijke kansen niet benut werden of dat de keeper in de weg lag. Campus stelde hier alleen wat schoten van afstand tegenover. Pas laat in de eerste helft viel de eerste treffer toen Soufiane Chairi vrij kwam voor het doel en hij faalde niet: 0-1. Knullig gaf Watergras de voorsprong weer weg toen Campus bij de eerste de beste uitbraak via een punter van afstand gelijk kwam. Daarna domineerde Watergras de wedstrijd weer volledig, maar de eerste helft wilde hij maar niet vallen.
Al in de eerste helft was het zo dat Campus naar adem moest happen en blij was als even de bal uit of achter was. Maar toen de tweede begon ging Watergras gewoon door waar het mee bezig was. Campus kwam maar niet onder de druk vandaan en de spelers van Watergras voelde dat het moment van breken dichtbij was en gaven alles. Al binnen een paar minuten vielen er enkele dotten van kansen te noteren, maar toch was het Campus dat na balverlies voorin keurig de man meer situatie uittikte, en geheel tegen de verhouding in de leiding nam. Watergras bleef echter geloven en wist dat op een gegeven moment de gelijkmaker zal vallen, en die kwam er ook, op schitterende wijze. Na een aanval over vele schijven was het Zakaria Bodouaou die aan het einde stond van een fantastische uitbraak. 2-2, en de ontlading was groot. De bevrijdende treffer werd groots gevierd en de honger naar meer werd steeds maar groter. Campus kon op dat moment maar sporadisch uitbraken en leed constant balverlies. Toen het derde Goudse doelpunt viel, een bekeken schot van Soufiane Chairi, ging Watergras helemaal los en liet Campus het lopen. Het ene doelpunt na het andere werd gemaakt en binnen no-time stond het 2-7. De wedstrijd was toen gespeeld en Watergras kon naar hartenlust combineren en lekker het balletje laten lopen. Anouar Chairi kon na mooi combinatiespel ook nog een treffer aantekenen en ook captain Arjen Potharst scoorde via een mooi schot onderkant lat. Op de leiding viel niks aan te merken, maar daar was de wedstrijd ook niet naar. Na het fluitsignaal brak het gejuich los en stond een lange maar heel gezellige busreis terug naar Gouda te wachten. Volgende week speelt Watergras thuis in de Mammoet tegen ZV Weert. Tot dan!
